Dag 10: Tweede dag op de Icefield Parks highway

Vandaag worden we om half 7 wakker na zeker 9 uur te hebben geslapen. We waren namelijk vroeg naar bed gegaan omdat het goed koud was. En dat was het toen we wakker werden ook! Onder het heerlijke dekbedje ging alles goed, maar na het opstaan sloeg een koude deken om je heen. De verwarming aan was geen optie, omdat deze op een hogere stand eigenlijk elektriciteit nodig heeft. Lang gebruik zou de accu leeg kunnen trekken. Omdat er verder geen enkele faciliteit op de camping is, trekken we een dubbele laag kleren aan en ontbijten we snel. Hierna controleren we de camper en zijn we klaar voor vertrek. Er ligt een behoorlijke dikke laag ijzel op het bankje buiten. De thermostaat binnen wijst 43 F aan, wat ongeveer 6 graden is. We zitten trouwens op zo’n 2.000 meter hoogte, waardoor het hier zo koud is. We starten de motor en gaan er als een haas vandoor.

Icefields Parkway

Glacier Skywalk

Vandaag is onze eerste stop op de Icefield Parks highway, de Glacier Skywalk. Dit is een spectaculair uitkijkpunt dat over de rand van een gletsjer hangt. De vloer is van glas, waardoor je in een enorme diepte kijkt. Het is een nieuwe attractie die in 2014 is geopend. Vanaf onze camping zijn we binnen 10 minuten bij het immense parkeerterrein van de bezienswaardigheid. De kassa is nog gesloten, maar omdat het ook een hotel is kunnen we ons warmen in het restaurant. Een massale zaal dat ons doet denken aan een groot Chinees restaurant. We drinken wat koffie die eigenlijk niet te drinken is. Na een uurtje gaat de kassa open. We kopen een ticket en wandelen naar het vetrekpunt. Het is inmiddels 9 uur en we zijn nog de enigen. Even later loopt onze chauffeur naar buiten.

Glacier Skywalk

De chauffeur is een man op middelbare leeftijd die zich voorstelt als Ron. Hij start de bus en we gaan op weg naar de Glacier Skywalk. Dit is een ritje van ongeveer 5 minuten. We zien het indrukwekkende bouwwerk opdoemen. Volgens de brochure is de stellage zo sterk, dat er twee Boeings 747 op kunnen staan. We lopen het bouwwerk op. Er is nog een ouder stel aanwezig, maar voor de rest zijn er geen toeristen. Een personeelslid swiffert relax de glazen vloer. Zoals gezegd hangt het bouwwerk als een halve cirkel over de gletsjer. Je kijkt 280 meter de diepte in. We vinden het minder eng dan verwacht. Waarschijnlijk omdat het glas niet volledig doorzichtig is. Er zit een patroon in wat de illusie weghaalt dat je kunt vallen. Althans zo ervaar ik het. Het is wel een echte belevenis.

Glacier Skywalk

Onder ons zien we ergens in de diepte een soort van berggeit die naar eten zoekt op een van de steile richels. Na een half uurtje hebben we het wel gezien en gaan we terug naar de ingang. Ron haalt ons weer op. In de bus kletsen we wat met het andere stel dat uit Washington blijkt te komen. De eigenaar van de Glacier Skywalk is ook touroperator. Het stel had een volledig arrangement geboekt, inclusief de Gondola in Banff. Ron vertelt dat hij samen met 160 collega’s werkt op het terrein. Ver naast het terrein staat een apart gebouw waar het personeel verblijft. Aan alles is te zien dat dit een massa-attractie moet worden. Het uitstapje, inclusief koffie komt uit op zo’n CAN 60. Goed aan de prijs dus. Je kunt hier trouwens ook een tocht naar een gletsjer maken, of als combinatie met de Glacier Skywalk.

We stappen in de camper en vervolgen onze weg.

Sunwapta Falls

We zien onderweg een Bighorn sheep die heerlijk staat te grazen.

Steenbok Canada

Even later zien we naast de weg een waterval: Tangle Creek. Dat is voorproefje voor onze volgende stop: Sunwapta Falls. Een mooie imposante waterval die zich een weg door de rotsen heeft gebaand. Erg mooi, maar nog mooier wordt de volgende waterval. Dat is namelijk de Athabasca falls. Maar voordat het zover is willen we eerst wat lunchen. Dat kan bij een van de weinige plekken die we tegenkomen: Sunwapta Falls resort. Hier lunchen we een burger. Dat viel niet tegen gezien het toeristische karakter van de plaats.

Sunwapta falls

Een Grizzly beer

Onderweg naar de Athabasca Falls speuren we de omgeving af naar wilde dieren,. Onze oplettendheid wordt beloond, want we zien een Grizzly beer. Zo snel als verantwoord draaien we de auto om en rijden opnieuw naar de plek waar we de beer in de berm zagen. Onverstoord gaat hij verder met wat hij doet. Grazen lijkt het wel. Hij kijkt op nog om. Achter ons ontstaat langzaam een bearjam. Meerdere auto’s stoppen (als je een auto stil ziet staan, dan is de kans groot dat er een wild dier is gespot). We schieten een aantal mooie foto’s en vervolgen vol euforie onze weg. Wat gaaf!

Grizzly beer

Zwarte beren en grizzly beren worden trouwens vaak door elkaar gehaald. Het grote verschil tussen de beren zit in de schouders, het profiel van de snuit en de lengte van de klauwen. Een grizzly beer heeft namelijk een uitstekende schouder en zijn snuit heeft een kleine kromming. Daarnaast heeft de grizzly kleinere oren en grotere klauwen. Zwarte beren kunnen trouwens heel goed in bomen klimmen en een grizzly niet.

Grizzly versus zwarte beer

Bron: Center for Wildlife Information (PDF)

Athabasca falls

De Athabasca falls is een fantastische waterval met veel verschillende uitkijkpunten: aan het begin, halverwege en beneden. Aan het bouwwerk te zien, waarschijnlijk een oudere trekpleister. Hier kijken we ongeveer 20 minuten rond.

Athabasca Falls

Er staan overal waarschuwingsborden om niet over de hekken te klimmen. Aan de borden kunnen we zien dat dit toch regelmatig gebeurd, waarna er mensen overlijden. Op een van de banken zien we een gedenkplaatje van een jongen die deze fout maakte en tragisch om het leven kwam.

Athabasca falls

Jasper

Hierna rijden we door naar De plaats Jasper. Veel over gehoord en hoge verwachtingen. Zou deze plaats net zo leuk zijn als Banff? We parkeren onze RV op het station. Hierna lopen we door de winkelstraat. Deze bestaat eigenlijk alleen maar uit eettentjes en pubs. Heel toeristisch en als dit Jasper is (wellicht is er meer) dan valt het wat ons betreft tegen. We doen wat inkopen en gaan snel op weg naar camping Whistler’s Campground. Deze ligt net buiten het dorpje. Het is een grote nationale camping die door de overheid wordt geëxploiteerd. Het is een van de weinige campings met alle voorzieningen die wij willen (water, elektriciteit, dump en warme douches). Als we het terrein oprijden staan er twee rijen met RV’s te wachten. We sluiten aan, maar het gaat langzaam. Ik ga ondertussen maar afwassen. Tip: sta je ook in de rij voor een camping: loop dan even naar voren om te informeren of er nog plek is. Dat hadden wij dus niet gedaan. Na ongeveer 20 minuten komen wij aan bij het loket om te zien dat er geen plaatsen met elektriciteit meer zijn. En al helemaal geen full hookups. Hadden ze dat bord niet aan het begin van de weg kunnen zetten?

Whistler's campground Jasper

We kijken snel in ons reisschema en besluiten op weg te gaan naar Valmount. Dit is een plaats die op onze initiële route ligt. In een van de gidsen vinden we een beschrijving van een RV park die ons aanspreekt: alle faciliteiten zijn aanwezig. We stellen de tomtom in een gaan op weg.

Op naar Valemount

Tot zover dus Jasper. We slaan de Gondola over en we missen waarschijnlijk nog andere mooie bezienswaardigheden. Geeft niet: op weg naar Valemount.

Als we Jasper uitrijden zien we in de berm een groot uitgevallen hert staan. We denken beiden dat het een beeld is, maar het is een echt exemplaar. We draaien de camper en rijden rustig naar dit hert toe. Het is geen hert, maar een Elk met een gewei dat wel pluche lijkt. Ook dit dier trekt zich niets van ons aan en graast verder. We nemen wat foto’s en vervolgen onze weg. We gaan weer door een tijdzone, waardoor we onze horloges 1 uur moeten verzetten.

Jasper elk

De weg is weer schitterend en we vergapen ons aan alle het moois. Dan zien we in de berm niet één, maar twee zwarte beren! Wauw wat zijn het toch mooie dieren. Als we dichterbij komen zoeken ze het hogerop, zonder ons een blik waardig te gunnen. Het is lastig om een goed plaatje te schieten. In de verte zien we een derde exemplaar de weg over steken. Deze kunnen we later van een afstand wel goed fotograferen als hij omkijkt. Wat een toppers!

Zwarte beer op weg naar Valmount

Hierna rijden we vol adrenaline naar onze bestemming: iRVins RV Park and Campground. Een grote camping met bijna 100 plaatsen. Gelukkig is er nog voldoende plek. Fijn!

Lees ook onze uitgebreide review van iRVins RV Park and Campground

Reisschema dag 10 - (c) Google Maps
Reisdag: 10
Datum: 10 juni 2014
Beginpunt: Wilcox Creek Campground aan de Icefields Parkway
Eindpunt: iRVins RV Park and Campground in Valemount
Afstand: 226 km
Aantal beren gezien: 4

 

Over rogier

Rogier (1974) is online marketeer bij zijn eigen onderneming: Webmonnik.nl. Qua reizen is hij o.a. geweest in Italië, Frankrijk, Engeland, Amerika (Las Vegas), Japan en Canada.

Speak Your Mind

*