Vandaag moeten we iets tegen ons zin doen: afscheid nemen van Canada. We willen niet, maar het moet helaas wel. Hoe verloopt onze laatste dag?
We willen op tijd bij het camperverhuurbedrijf zijn, zodat we onze camper op ons gemak in kunnen leveren. Ons vliegtuig vertrekt 15:45, maar je moet natuurlijk weer eeuwen van te voren op het vliegveld aanwezig zijn. We ontbijten voor de laatste keer in onze camper, we legen de tanken, koppelen alles los en we verlaten Burnaby Cariboo RV Park.
De camper inleveren
De TomTom stippelt de route uit en we rijden door de spits vrij snel naar Fraserway RV. Eerst nog even tanken in het tankstation dat handig direct naast het verhuurbedrijf ligt. Bij inleveren moet de benzinetank vol zijn en de afvaltanks leeg. Hierna draaien we het terrein op van Fraserway RV. Binnen no-time komt een van de medewerkers onze camper inspecteren.
Alles blijkt in orde. Er wordt gevraagd of we problemen hadden met de camper. Als we aangeven dat alles in orde is, worden we een beetje raar aangekeken. Klaarblijkelijk lopen de meeste mensen tegen (kleine) problemen aan.
Hierna gaan we naar het kantoor. Het is aanzienlijk drukker dan bij ons vertrek. Toch gaat het ook nu weer snel. Alle papieren worden nagekeken en we leveren de TomTom in. De eindstand van de KM-teller is 3.030 km. Bij vertrek was dat 458 km. We hebben dus bijna 2.600 km gereden.
Indrukwekkend is trouwens het analoge planbord dat de verhuurder gebruikt om alle logistiek te regelen. Elke camper blijkt ook met een GPS-tracking unit uitgerust te zijn, zodat ze zijn te volgen als er iets mis gaat.
Bij het inleveren van de camper speelt het Nederlands elftal. Op een tv-scherm in de winkel van Fraserway RV pikken we flarden op. Symbolisch om de overgang naar Nederland wat te verkleinen. Om geen gezeur met de douane te krijgen, geven we onze ongebruikte spuitbus bearspray weg aan een Nederlands stel dat net aan hun camperavontuur begint.
Hierna moeten we wachten. We zien dat onze camper direct onder handen wordt genomen. Waarschijnlijk vertrekt deze vandaag alweer op een nieuw avontuur.
Na een klein uurtje komt een busje van het verhuurbedrijf ons ophalen. Tijdens de rit naar het vliegveld komen we langs het hotel waar we onze reis begonnen. Wat is het snel gegaan en wat was het allemaal mooi!
Op het vliegveld van Vancouver: lang, heel lang wachten
We zijn weer terug op het vliegveld. Het is er nog steeds netjes en (optisch) schoon, maar qua efficiency gaat er wel iets ontzettend mis. Waarschijnlijk vertrekken er een aantal vliegtuigen gelijktijdig, want binnen no-time ontstaat er een enorme rij voor de veiligheidscontrole. De rij is waarschijnlijk een aantal km lang. We kunnen niets anders doen dan er in berusten en stapje-voor-stapje vooruit schuifelen.
Meerdere keren zien we mensen enorm voordringen. Het personeel is vrij coulant, want met een slappe smoes mogen verschillende mensen gewoon doorlopen. We voelen ons op dat moment brave sukkels. Eindelijk gaan we door de controle. Mijn tas gaat meerdere keren heen en weer door het röntgenapparaat. Waarschijnlijk is de beambte niet direct zeker van alle elektronica en bijbehorende kabels. We hebben namelijk ontzettend veel kabels meegenomen voor de camera’s, telefoons, tablets, etc.
Hierna kunnen we opgelucht ademhalen en wachten tot we in kunnen stappen.
Disco in het vliegtuig
Net als op de heenweg zit het vliegtuig weer bommetje vol. Omdat we aan het einde van de dag vertrekken wordt na een paar uur het licht gedimd. Veel mensen proberen te slapen. Dan blijkt er iets mis te zijn met de elektrische installatie. De lichten gaan telkens aan. Ook het felle lampje boven ons hoofd wil niet uit. Mensen beginnen te klagen, maar de stewardessen laten zich opeens niet meer zien. Ik trek een trui over mijn hoofd en probeer wat te slapen. Noor blijft wakker en weet later te vertellen dat een reset van het systeem de problemen uiteindelijk heeft verholpen. Achter ons knapt er iets in het bagagerek, waarna er een vloeistof door de kieren naar beneden gutst. Een passagier komt onder de troep komt te zitten. Vijf man personeel komt in actie. Ze proberen met papieren doekjes de man te drogen. Ik weet niet of dat lukt, want ik trek mij weer teug onder mijn trui.
Op ongeveer 2/3 van de reis hoor ik een kat. Zit een kind een kat na te doen, of heeft iemand een foute ringtone? Na verloop van tijd hoor ik het weer. Een klagend kattengejank dat overal doorheen klinkt. Zelfs mijn koptelefoon met noise cancelling weet er geen raad mee. Ik zie nu ook andere mensen verwonderd om zich heen kijken. Na verloop van tijd ontdek ik links van mij een dame met aan haar voeteneind een kattenmandje. Hier zit een kat in die regelmatig klagelijk mauwt. Ik vind katten leuke dieren, maar niet als ze structureel herrie maken tijdens een negen uur durende reis.
Later vragen we via twitter aan de KLM of je zomaar huisdieren mee mag nemen. De reactie in meerdere tweets:
Een kleine kat kan op de meeste KLM-vluchten in Economy Class meereizen in de cabine, en in Business Class op de meeste KLM-vluchten binnen Europa. Om overlast te verminderen, moeten ze wel in een reistas of kennel onder de stoel blijven. We zorgen ervoor dat ze niet opeens op je schoot springen!
Maar wat als je allergisch bent? KLM antwoordt:
In geval van allergieën raden wij passagiers altijd aan ons te medicatie mee te nemen. Mocht er een kat naast deze passagier zitten, dan zal een wijziging van stoelen plaats vinden. De passagier kan dit het beste meteen bij het grondpersoneel aangeven, dan kan er zo snel mogelijk gereageerd worden.
Toch blijf ik het raar vinden. Maar goed het mag dus blijkbaar gewoon.
De terugreis is met 9 uur en 15 minuten korter dan de heenreis. Voordat we er “erg in hebben” staan we weer op Schiphol. Met een dubbel gevoel wel. Blij om thuis te zijn, maar verdrietig omdat we Canada hebben verlaten. Onze bagage wordt trouwens niet gecontroleerd, dus we kunnen zo doorlopen.
Nu naar huis en het normale ritme zo snel mogelijk weer oppakken om de gevolgen van de jetlag te verkleinen.
Het is nog niet voorbij
Is het nu voorbij? Nee. We willen het gevoel vasthouden en we zullen nog veel meer informatie publiceren op deze site. We hebben nog veel meer foto’s, tips, verhalen en review van campings, die we met jullie willen delen.
Je kunt je trouwens in de rechter kolom abonneren op een e-mailnotificatie. Als wij iets publiceren, dan ontvang je direct een e-mail met een linkje naar het nieuwe bericht. Zo mis je niets.
En heb je vragen? Stel ze ons per e-mail, in de comments, via twitter, facebook of Google+.
En van Vancouver naar Amsterdam
Reisdag: 18 + 19
Datum: 18 juni + 19 juni 2014
Beginpunt: Burnaby Cariboo RV Park in Vancouver
Eindpunt: Vancouver Airport / Nederland
Afstand: 31 km / 7.703 km
Aantal beren gezien: 0
Over rogier
Dag Rogier,
Wat een ontzettend prettige site om door te lezen!
Wij vertrekken 9 sept. naar Vancouver voor een reis van 22 dagen (excl. vliegdagen). Met onze grote, kleine vriend van 1,5 hopen we er een te gekke tijd van te maken. Ons rondje is – zeker nav jullie verhaal- aangepast, dus bedankt voor de heldere en interessante info!
Wij rijden van vancouver-manning NP-Kelowna- Revelstroke- Yoho-Banff-Icefield PW/ Wildcrox Creek campground-Japser- (via Blue River) Clearwater- (via Whells) Cache Creek-Whistler-Horseshoe Bay- Vancouver Island- Vancouver.
In revelstroke, Banff, Jasper en Whistler staan we 2 nachten op dezelfde campground om zo wat rust in de bouwen. V. Island moeten we nog uitwerken, daar zijn we 3/4 dagen en we eindigen in Vancouver waar we ook 2 max 3 volle dagen hebben om de boel te verkennen.
Hopelijk is dit plan goed uitvoerbaar met onze knul en doen we zo toch de mooiste plekjes aan. Is het wat???
En nog een vraag. Jullie schreven ergens dat jullie de koffers achter konden laten bij Fraserway. Hoe was dit geregeld? Hebben jullie daarvoor contact gehad met hen of ging dit via de reisorganisatie. Het lijkt ons ook wel handig! We willen qua veiligheid graag met koffers reizen (vliegtuig) maar in onze camper is het absoluut niet handig om de koffers mee te nemen…
Hoor graag van jullie en nogmaals ; toffe site 😉 !
Groet,
Tsjalling, Anne & Bren
Dank voor jullie leuke berichtje!
Ze hebben op het terrein (Fraserway Vancouver) een soort van grote loods met allemaal rekken. Hier kan je je lege koffers achterlaten, eventueel voorzien van een label. Het was niet nodig om dit vooraf te reserveren. Maar of dat voor alle locaties / aanbieders geldt weet ik niet. Bij twijfel even vooraf een mailtje sturen en je weet waar je aan toe bent.
Mooie reis!