De wekker gaat om 6.00 uur, want ondanks dat het vakantie is, hebben we een drukke dag voor de boeg. Voor het eerst deze week zijn we niet voor de wekker wakker. Het lijkt er toch op dat we beginnen te wennen aan het tijdverschil. Douchen, ontbijten en nog even een sani-dump voor vertrek naar Yoho National Park. Het plaatsje Field in Yoho National Park is ons doel van vandaag.
Eerste beer in Canada
Om 8.15 uur rijden we van het campingterrein af. We rijden wederom over een adembenemende weg (Trans Canada Highway 1). Het is nog voor 9 uur als Rogier denkt dat hij in de verte een geit langs de snelweg in Revelstoke Park ziet lopen. De geit is geen geit, maar blijkt onze eerste echte beer. De beer is niet bang van het voorbij razende verkeer en kijkt rustig om zich heen. Het gaat allemaal zo snel dat er geen tijd is om de camera te pakken. Helaas hebben we geen bewijs van onze eerste beer in Canada. Wel houden we de camera van nu af aan continu in de aanslag. Ik rijd en Rogier zit naast mij op de passagiers stoel met de camera op schoot. Je weet maar nooit.
Rogers Pass
Na een klein uurtje rijden bereiken we de Rogers Pass. De Rogers Pass ligt op 1330 M, midden in Glacier National Park. Een natuurpark waar je vooral veel gletsjers (meer dan 400) en hoge pieken vindt. De Rogers Pass is een belangrijke verbinding voor zowel de spoorwegen als de Trans Canada Highway. We stoppen bij het Rogers Pass Discovery Center. We hebben intussen trek in koffie en hopen dat we dat daar kunnen krijgen. Helaas. Er is alleen een klein museum waar je meer te weten kunt komen over de geschiedenis van de Canadese Spoorwegen, lawines en dieren in het park. We hebben niet veel zin om het museum te bezoeken. In en om het informatiecentrum is ook de nodige informatie te vinden.
Het hele gebeuren vinden we behoorlijk toeristisch. Net voor ons is een bus Japanners gestopt voor een bezoekje aan het museum. De passagiers lijken meer interesse te hebben in de tamme eekhoorn die er rondloopt en maken er uitgebreid foto’s van. Een grappig tafereel. Het is hier trouwens behoorlijk fris en voor het eerst deze vakantie moeten de jassen uit de kast.
Golden BC
We wandelen even rond bij het informatiecentrum en vervolgen dan onze weg richting Yoho. Onderweg zetten we de klok een uurtje vooruit, want we passeren de tijdzone. We gaan van Pacific Time (UTC-8) naar Mountain Time (UTC-7).
Uiteindelijk is het vlak voor de middag als we het eerste dorpje op de route van vandaag binnenrijden: Golden BC. Golden stelt niet zo veel voor. Een typisch bergdorpje met wat restaurantjes en bars. Je kunt er in de winter skien en in de zomer raften op de rivier de Kicking Horse. We lopen wat rond en tot onze verrassing is er in de hoofdstraat zelfs een koffiezaak. Hier drinken we tot nu toe de lekkerste cappuccino in deze vakantie (Bean Bag Coffee Roasters, 521 9th Avenue N, Golden). We doen nog wat boodschappen en vervolgen onze weg naar Field. De weg is zoals altijd prachtig. We zijn nu overduidelijk in de Rockies. Waar je maar kijkt zijn ruige bergen met besneeuwde toppen. Je voelt je nietig als je er naar kijkt. Het is elke keer weer heel indrukwekkend.
Kicking Horse Campground
We komen uit bij camping Kicking Horse in de Yoho Valley net buiten Field. Kicking Horse Campground is onze allereerste natuurcamping in Canada. De faciliteiten zijn minder luxe dan we tot nu toe gewend zijn, maar de omgeving en het uitzicht maakt alles meer dan goed. Dat uitzicht is fenomenabel. We worden omringd door meerdere bergtoppen die hoger zijn dan 3000 meter. Mount Stephen (3199m) is één van de meeste indrukwekkende pieken.
Naast ons stroomt de rivier de Yoho die dwars door Yoho National Park gaat. Het water is azuurblauw, het geluid rustgevend. We zoeken een mooi plekje (nr 75) aan de rand van een groot veld. We reserveren het plekje door het geld in een enveloppe in een busje te doen en hangen de bevestiging aan het paaltje bij onze plek. Er is geen personeel te bekennen. Ze vertrouwen er gewoon op dat iedereen eerlijk betaalt. Mooi om te zien dat het ook zo kan. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat mensen misbruik maken van dit mooie systeem.
Takakkaw Falls
Na een snelle lunch op de camping en een check wat er in de buurt allemaal te doen is, stappen we weer in de RV. De Takakkaw Falls zijn vlakbij. We lezen dat dat een van de mooiste watervallen van Canada zijn (250 m). Helaas is de weg er naar toe al na een paar km afgesloten. Waarschijnlijk ligt er nog te veel sneeuw op de weg, een stukje verderop. Het is ook nog erg vroeg in het seizoen. We besluiten de RV te parkeren bij The Meeting of the Waters en een stuk langs de Yoho Rivier naar boven te lopen. Wie weet hoe ver we zelf kunnen komen. Net als eerder deze week hebben we spijt dat we geen bear spray op zak hebben. Het zou zomaar kunnen dat achter elke boom een beer staat. Ietwat angstig lopen we toch een stukje door en draaien na een half uurtje om. We filmen en fotograferen wat beneden bij het punt waar twee rivieren samen komen en rijden verder.
Emerald Lake
We komen uit bij het informatiecentrum van Yoho National Park in Field en besluiten nog even naar Emerald Lake te rijden. Emerald Lake is prachtig en je maakt er foto’s zoals je ze in de boekjes tegenkomt. Een mens is wel gewaarschuwd als je moet parkeren op een groot parkeerterrein waar ruim plaats is voor meerdere bussen. Zo arriveerde vlak na ons een bus met Japanners. Het bleken dezelfde Japanners te zijn als die we eerder op de dag tegenkwamen bij Rogers Pass.
Bij Emerald Lake kun je bootjes huren en wandelen. Er is een mooie lodge en een klein restaurantje. We wilden er graag iets drinken op het terras, maar werden door het personeel tegengehouden bij de deur. Er zaten nog mensen op het terras, maar ze waren al gesloten (om 16 uur). Voor het eerst ontmoeten we hier dus een onaardige Canadese. We kijken nog wat rond en rijden uiteindelijk nog via de Natural Bridge terug naar de camping
Natural Bridge
De natural bridge is een natuurwonder in de rivier, waar door de kracht van het water een natuurlijke brug is ontstaan. Er is een uitzichtpunt waar een handjevol mensen is. Wat zijn we blij dat het juni is en nog geen hoogseizoen. Dit zijn typisch de plekken waar het dan (te) druk is. Vanaf de Natural Bridge kun je verschillende wandelingen en mountainbike tochten maken. Eén ervan gaat naar een plek waar we eerder deze dag waren, nl naar Meeting of the waters.
Dat doen wij niet. Het is rond 17 uur en na deze lange dag zijn we moe van alle indrukken van de dag en bovendien hebben we trek gekregen. We rijden dan ook terug naar de camping.
Thuis steken we het vuur aan en roosteren onze worstjes die we gisteren onderweg naar Revelstoke kochten. We voegen wat paprika’s, knoflook en aardappeltjes toe en hebben een koningsmaal.
Lees ook onze review van camping Kicking horse
Reisdag: 6
Datum: 6 juni 2014
Beginpunt: Revelstoke
Eindpunt: Yoho National Park in Field
Afstand: 209 km
Aantal beren gezien: 1
About Leonoor
Hallo Leonoor,
We hebben in 2008 een fietstocht gemaakt van Calgary naar Mount Robson en terug uiteraard.
Een fantastische tocht met een aaneenrijging van WOWS en amai’s !!
Met de fiets ben je natuurlijk veel trager maar het voordeel is dat je nog dichter op de natuur zit, zo hebben we ook beren gezien langs de weg (Ice field parc way), op enkele meters, en de local’s in hun pick up trucks, vroegen of we niet wilden “schuilen” in de auto, met de angst in hun ogen.
De dikke knuffels negeerden ons compleet, maar ge moet natuurlijk niet TE dicht gaan” storen”.
In totaal hebben we 2000 km gefietst, en altijd in de tent geslapen, met veel snuif en grom geluiden, (van buiten de tent)
Als men maar niet gaat kijken, of een sanitaire stop gaat doen, overleef je het wel.
In het Yoho parc, zijn we in panne gevallen, MIJN fiets was onherstelbaar ter plaatse (cranck as) en we hebben daar tientalle kilometers te voet moeten gaan, tot er iemand stopte en ons meenam tot in Golden, waar toevallig ook een fietshersteller was.
Bij een andere tocht in Ontario en Quebeck waren we in het Algonquin parc, en vroegen we of er beren gespot waren aan de rangers.
Geen zorgen maken zijden ze, we hadden net de tent opstaan, of er waggelde een beer voorbij op 50 meter, die nacht waren we wel ongerust, omdat de honden regelmatig verwoed begonnen te blaffen heel de nacht.
Toen, —— zijn de rangers gaan zoeken met een zoeklicht op de pickup
We hebben maar één maal in een jeugdherberg overnacht omdat de camping totaal verlaten was, er geen bearboxes waren;
De enige nacht dat we slecht geslapen hebben door het lawaai van, —- feestneuzen.
Ik kan nog uren schrijven over de belevenissen aldaar, maar ik raad jullie sterk aan, het nog eens over te doen, met de fiets, je moet wel VEEL tijd maken, (hebben).
We hebben veel met first nation people gesproken en er was er ene (een haveloze) die beweerde, ik zit elke avond eten te maken buiten, en altijd op dezelfde tijd komt er een beer vanachter mij gewaggeld, die bekijkt mij, ik bekijk hem, en loopt gewoon verder.
So, don’t mind ihe bears, he said, mind the traffic !!!!!!
We zaten daar echt zonder eten, we konden pizza bestellen, maar de man van de camping moest met zijn Amerikaanse slee, 50 km ver rijden, naar de bewoonde wereld, en wou dit enkel doen voor minstens 4 pizza’s.
We hebben de andere drie aan de haveloze “Indiaan” gegeven, en die was zo dankbaar dat we van zijn gedroogd moose vlees mochten proeven, was nog lekker ook.
Die mannen zijn echt wel te pruimen, maar ge moet erop letten dat ze niet TE zat zijn.
Op Manitoulin island in Ontario, ztten nog hele gemeenschappen, en houden een jaarlijkse Pow Pow, ook eens doen !!
Have fun !!
Paul & Simone
Hove (Antw)
Beste Paul en Simone, we hebben genoten van jullie verhaal. Hartelijk dank! En bedankt voor de inspiratie, deze fietstocht moet geweldig geweest zijn!