Vandaag staan we om 6 uur op. Pluk de dag! We slapen nu beter dan de voorgaande dagen, maar door het invallende licht door het raampje, kunnen we niet meer slapen. We reizen vandaag dan wel niet, maar door ons drukke programma zijn we extra gemotiveerd om op te staan.
Het programma van vandaag: we beginnen de dag met een kleine wandeling in Scenic Canyon Natural Park, een natuurpark dat om de hoek ligt . Dan nog even de tanks van de RV legen want onze grijze tank is vol. Dat kan niet direct, want we staan op een “dry site” zonder dump station. Als een van de andere RV’s weggaat kunnen we de tank legen, voordat nieuwe gasten komen. Daarna willen we een fietstocht gaan maken in Myra Canyon Trestles, daar is een route over oude spoorbruggen in een natuurpark. Een Nederlandse jongen zou hier fietsen verhuren. Het weer is goed, dus het ziet er goed uit.
Scenic Canyon regional park
We ontbijten vroeg (heerlijke eitjes van het erf) en we lopen de hoek om: zo het Scenic Canyon regional park in. We volgen een deel van het pad en komen al snel uit bij een waterval. Een kleintje welteverstaan, maar het geluid is oorverdovend mooi. We volgen een deel van het pad en ervaren de rust. We realiseren ons dat dit mooi is, maar dat het waarschijnlijk niets is ten opzichte van hetgeen we allemaal nog gaan zien.
In het park staan veel mooie houten bankjes. Elk bankje heeft een gedenkplaatje waar iets op staat over een persoon die is overleden. We vermoeden dat op deze manier de bankjes worden gesponsord. Mooi gebaar. Geen gezeur voor overheidsgeld, maar de gemeenschap die zelf zorgt dat het er komt. Met als tegenprestatie een monument voor de overledene.
RV tanks legen een eitje
We verlaten het park en keren weer terug naar onze camping. Er is inmiddels een plek vrij met dumpstation. We rijden onze RV in de juiste positie. Dit wordt de eerste keer. Valt het mee of tegen? De slang gaat in de afvoer en het andere deel sluiten we aan op de connector van onze RV. Eerst trekken we de zwarte hendel van de black-water tank (WC) uit. De boel klotst door de slang zo de afvalput in. Na een paar minuten trekken we ook de grijze hendel uit. Nu loopt de tank van het afvalwater naar buiten. Deze spoelt meteen de slang schoon. Nog even twee emmers schoon water door het toilet en we sluiten de hendels en de dop van de afvoer. That’s all. Simpel zeg. Later zullen we een uitgebreid verslag maken van het dump-gebeuren.
Myra Canyon Trestles
Hierna gaan we op pad naar Myra Canyon Trestles. Hier heeft ooit een spoorbaan door de bergen gelopen. Deze spoorbaan is recentelijk door vrijwilligers weer opgebouwd. Toen alles klaar was is het in een grote brand (die meer dan een maand duurde en meer dan 350 huizen verwoeste) deels verbrand. Uiteindelijk is het weer opnieuw opgebouwd. Resultaat: een pad van 12 km inclusief 18 bruggen en twee tunnels. Je kunt dit bewandelen, of met de fiets verkennen. Fietsen kun je huren bij Myra Canyon Bike Rentals.
Om bij de fietsenverhuur en tevens beginpunt van de tocht te komen, moet je eerst een steile weg op van zo’n 7 km. We twijfelen, maar de camper heeft hier weinig moeite mee. Boven aan gekomen zien we direct de fietsverhuur langs de kant van de weg. We maken een praatje met Nederlander Ben – een jonge kerel – die hier zo’n 9 jaar geleden is komen wonen. Ben zoekt twee mooie fietsen voor ons uit en we gaan op pad.
Kettle Valley Railway
We fietsen al snel over een adembenemend pad dat ooit onderdeel was van de Kettle Valley Railway. Eerder reden we al over de imposante Coquihalla Hwy 5 die deze spoorweg heeft vervangen. De bruggen die we op onze fietsroute tegenkomen zijn stuk voor stuk zeer imposant. Vooral het exemplaar (West Fork Canyon Creek) die in de bocht aan beide zijden een schitterend uitzicht geeft over de vallei. Deze brug is 220 meter lang en 55 meter hoog. In 1930 is de originele houten brug vervangen door een metalen exemplaar. De stalen constructie is toentertijd om de houten constructie heen gebouwd, zodat de brug in gebruik kon blijven. De brug is een visuele beleving. Het geluid van water dat van de berg stroomt zorgt voor een extra dimensie. We vervolgen onze weg en komen na zo’n 12 km aan het eind. Hierna keren we om en fietsen terug. Wat een beleving!!!
Inmiddels is het hard gaan waaien, dit maakt de tocht nog intenser. Het pad is vlak en breed, maar de afgrond is wel diep. In Nederland zouden er overal hekken zijn geplaatst. Hier niet. Aan het eind van de rit worden we verrast door een brutale Gopher (Columbian Ground Squirrel) die zit te poseren. Hierdoor kunnen we een schitterende foto maken.
We leveren de fietsen in (je kunt trouwens ook je eigen fietsen meenemen) en rijden de berg weer af met de camper. Onderweg worden we er aan herinnerd dat we beter vooraf af hadden kunnen wassen. De vaat in de wasbak laat ons dit bij elk kuiltje horen.
The Village at Gallagher’s Canyon
Bij het thuiskomen krijgen we trek. Gelukkig reserveerden we gisteren al een tafeltje in het restaurant van de aangrenzende golfbaan. Deze tip kregen we van de eigenaresse van het RV-park. Toen we naar het restaurant zochten en aan een voorbijganger vroegen waar we dit konden vinden, werden we direct streng gecorrigeerd:” het is een clubhuis, geen restaurant!”
We lopen naar het restaurant (+/- 15 minuten lopen) en verbazen ons over de uitgestrektheid van de golfbaan. De golfbaan is verweven met een redelijk nieuw ogende woonwijk. Het is een dorp dat hoort bij de golfbaan en het heet “The Village at Gallagher’s Canyon”. Hier wonen veel gepensioneerden. Alles, maar dan ook echt alles ziet er perfect uit. De tuintjes, de huizen, de gazonnetjes, alles klopt. Het lijkt wel een modelwijk en oogt onwerkelijk.
Gallagher’s Canyon Golf & Country Club
De golfbaan heet Gallagher’s Canyon Golf & Country Club en blijkt één van de beste golfbanen van Canada. Op het terras van de bijbehorende The Canyon Bar & Grill bestellen we geroosterde kip. Het eten smaakt erg lekker en ziet er verzorgd uit. De sfeer is relaxed. Verschillende grote groepen golfers (mannen en vrouwen apart) zitten gezellig te borrelen en te eten. We raken aan de praat met één van de golfers. Een oudere man die in the village woont. Hij vertelt over zijn baan en zijn tweede huis in Vancouver. Leuk dat het gesprek met Canadezen (dit kon ook een Amerikaan zijn geweest) zo makkelijk gaat. Iedereen is vriendelijk, behulpzaam en beleefd.
Vandaag vragen wij ons meerdere keren af…zijn we hier echt? Zo mooi en geweldig. Wat een ervaringen. Oh ja, vandaag hebben we ook telefonisch een reservering gemaakt voor onze nieuwe camping van morgen in Revelstoke.
Over Leonoor